Οι Τέσσερις τύποι ανθρώπου που καταστρέφουν τις επενδύσεις στην Ελλάδα

Του Μ.Ν. Κοτζιάμπαση

Το να αποφασίσει κάποιος ή κάποια να πάρει μέρος στο επενδυτικό μέλλον της χώρας που ονομάζεται Ελλάδα αποτελεί μία απόφαση  που θα τον/την σημαδέψει σε ολόκληρη τη ζωή του/της.  Οποιαδήποτε πρόβλεψη  για τον χρόνο, τα κεφάλαια  και τις μελλοντικές αποδόσεις είναι εκ των πραγμάτων ριψοκίνδυνη και εναπόκειται στις ιδιαιτερότητες που παρουσιάζει η οικονομική και πολιτική κατάσταση της χώρας.

  Πολλές φορές οι Ελληνίδες και οι Έλληνες συνηθίζουν να λένε την αγαπημένη τους φράση  "Για όλα φταίει το κράτος". Αλήθεια όμως, από ποιους αποτελείται αυτό το κράτος;  Ποιοι ψηφίζουν τους κυβερνώντες και ποιανού μικρογραφία είναι η Βουλή;  Είναι λογικό και επακόλουθο σε μία Δημοκρατία να υπάρχουν αντικρουόμενα συμφέροντα τα οποία εκπροσωπούνται με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο πολιτικά.  Αυτός άλλωστε είναι και ο σκοπός του πολιτεύματος τούτου,  αλλά και η μεγάλη του επιτυχία, καθώς μέσω της πλειοψηφίας μπορεί να παρθεί τελικά μία απόφαση και να αποφευχθούν τα συμπτώματα αναρχίας που θα οδηγούσαν σε καταστάσεις ζούγκλας.  Ακόμα και αυτό το αυτονόητο όμως στη χώρα μας δεν θεωρείται εκ των ων ουκ άνευ.  Οι μειοψηφίες πολλές φορές καταλήγουν στο να πραγματοποιείται ουσιαστικά το δικό τους  επιβάλλοντας τις απόψεις τους   με οποιοδήποτε τρόπο.  Μέσα σε αυτή την κατάσταση πολλοί βρίσκουν την ευκαιρία για ποικίλους λόγους να αποτελέσουν τροχοπέδη στη μελλοντική και μόνη  ελπιδοφόρα πηγή ανάπτυξης της χώρας: ΤΙΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ.

 Στο σημερινό άρθρο διακρίνουμε τέσσερις κατηγορίες ανθρώπων οι οποίοι κατά κύριο λόγο θέτουν εμπόδια στην επενδυτική πρωτοβουλία. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια πως δεν υπάρχουν και άλλοι. Θα μου επιτρέψετε να επικεντρωθώ όμως στους βασικότερους.

 Μελετώντας λοιπόν κανείς τις αποτυχημένες κατά καιρούς επενδυτικές προσπάθειες στον ελλαδικό χώρο καταλήγει στο συμπέρασμα πως οι βασικότεροι αρνητές των επενδύσεων είναι τα λαμόγια,  οι κομματικοί εγκάθετοι,  οι ιδεαλιστές  και, θα μου επιτρέψετε να χρησιμοποιήσω την έκφραση, "οι αγαθιάρηδες".

Ας εξετάσουμε όμως αναλυτικότερα μία-μία τις παραπάνω κατηγορίες:

Επένδυση με Ε κεφαλαίο

Του  Μ.Ν Κοτζιάμπαση

Ένας από τους σημαντικότερους κανόνες στον κόσμο των επενδύσεων είναι ο εξής:

 “Αγοράστε μία μετοχή μεγάλης αξίας σε όσο χαμηλότερη τιμή μπορείτε!”

Η αλήθεια είναι, και το έχουμε ξαναπεί, πως στο χρηματιστήριο μπορεί κανείς να εντοπίσει κρυμμένες αξίες σε αποτιμήσεις που δεν είναι δυνατόν να υπάρξουν σε άλλες αγορές, όπως αυτή των ακινήτων.

Επίσης οι φόροι μεταβίβασης, αποδοχής,  συναλλαγών κ.ο.κ. είναι πολύ μικρότεροι  σε σύγκριση με τους υπόλοιπους οικονομικούς τομείς.

 Η βασική αρχή στο Value Investing είναι πως επενδύουμε σε μία εταιρεία όταν βρίσκεται σε έκπτωση 50% από αυτήν που εμείς θεωρούμε δίκαιη τιμή,  με βάση τους οικονομικούς δείκτες και το Growth (ανάπτυξη) της εταιρείας.  Υπάρχουν ωστόσο περιπτώσεις, κυρίως σε περιόδους μεγάλων κρίσεων και υφέσεων,  που μπορούμε να εντοπίσουμε μία μετοχή με έκπτωση 70%, 80% ή και 90%. Εδώ χρειάζεται προσοχή, καθώς τονίζω ξανά, πως μιλάμε για δύσκολες οικονομικές περιόδους ή για κλάδους που κατά περίπτωση πλήττονται από τεχνολογικές εξελίξεις, όπως συμβαίνει αυτή την εποχή με τις εταιρείες λιανικής,  ή μετοχές που ανήκουν σε κυκλικούς κλάδους, όπως συμβαίνει στις μέρες μας με τις ναυτιλιακές εταιρείες.

Ας δούμε όμως δύο παραδείγματα από τη δικιά μας, την ελληνική αγορά που τα τελευταία χρόνια βασανίστηκε πάρα πολύ και απαξιώθηκε όσο λίγες…